جوهری که روی زمین می‌ریزد، تمام سوراخ‌های موزاییک‌ها و بین موزاییک‌ها را پر می‌کند، و کوچکترین سوراخی را خالی نمی‌گذارد.
هوای کثیفی که وارد ریه می‌شود، از نای به نایژه‌ها می‌رود و کوچکترین فضاهای ریه را نیز در بر می‌گیرد.
ویروسی که همه جا را می‌گردد، و همه‌ی فایل‌ها را، حتا آن‌هایی که در گوشه‌های پرت و تاریک افتاده‌اند، آلوده می‌کند.
و غمی، که ناگاه به نورون‌های مغزم حمله می‌آورد، و در چشم بر هم زدنی، تمام وجودم را فرا می‌گیرد…